Leven met de camera
Fotografie is de rode draad in het leven van Joop de Haas (Eindhoven, 1955). Sinds hij zich in 1979 meldde als persfotograaf bij het lokale blad ‘Groot Eindhoven’ heeft hij de camera altijd bij de hand gehad.
De charme van persfotografie vindt hij de afwisseling. Elke dag wat anders. “Overdag zat ik bij een mevrouw op het woonwagenkamp, ’s avonds op de koffie bij Commissaris van de Koningin Dries van Agt.”
Joop heeft zich het vak zelf eigen gemaakt, door veel te doen en ook te kijken hoe collega’s te werk gingen. Het hielp dat hij een scherp oog heeft voor detail.
Het ouderlijk huis in Waalre was zijn basis. “In het begin maakte ik afdrukken in een keukenkast, later op zolder. Maar toen ook mijn slaapkamer vol kwam te staan met apparatuur, besloot mijn vader om een doka voor mij neer te zetten in de achtertuin.”
In september 1980 vestigde Joop de Haas zich definitief als zelfstandig fotograaf. Hij werkte vervolgens enige tijd bij een fotopersbureau in Helmond. Halverwege de jaren tachtig begon hij naast zijn werk als persfotograaf een laboratorium voor zwart-wit fotografie. Voor diverse studio’s in Eindhoven en omstreken ontwikkelde hij daar films en maakte hij afdrukken.
De ‘rode draad’ die fotografie in het leven van Joop de Haas betekent, is bij nader inzien misschien toch wel een ‘zwart-witte draad’. Want zijn voorkeur ligt daar, bij de oorsprong van de fotografie. “Zwart-wit biedt je zo veel meer mogelijkheden, bij de opname én bij het afdrukken.” Tegelijk ziet hij ook de mogelijkheden en verdiensten van kleurenfotografie, zeker met de modernste technologie.
In de beginjaren was zwart-wit een gegeven voor Joop de Haas, omdat zijn opdrachtgever nu eenmaal geen kleur in de krant had. Later zag hij meer de artistieke waarde. De komst van digitale fotografie heeft daar niets aan veranderd, al heeft die in feite wel een eind gemaakt aan zijn fotolab. Met de modernste camera’s kan een fanatieke fotograaf als hij met digitale middelen evengoed zijn ei kwijt.
Welke gebeurtenis is hem als persfotograaf het meest bijgebleven? Dat was een woningbrand in het naburige Aalst. Hij drukte af toen de totaal ontredderde bewoner uit de deur kwam. Het maakte diepe indruk op Joop dat de bejaarde man kort daarna overleed. “Hij had alles verloren, ook de schilderijen van zijn overleden vrouw. Het had allemaal geen zin meer.” Dat was ook wat uit die foto sprak.
Het fotograferen van mensen heeft Joop de Haas altijd gelegen. Daarom paste het hem toen hij als vrijwilliger zijn diensten aanbood in de zorgsector. Zijn portretten van oude mensen in zorginstellingen spreken voor zijn oog voor detail.
Nu hij de vrijheid heeft, wil hij met zijn camera een ode brengen aan topfotografen naar wie hij altijd heeft opgekeken. Zoals William Eugene Smith en Ansel Adams. Op deze website zal Joop de Haas een greep uit zijn oudere werk laten zien en nieuw materiaal dat hij ziet als een eerbetoon aan zijn helden. Het is dus uitkijken naar zijn fotowerk in de stijl van deze grootheden.
Tekst: Louis van de Geijn